Oog hebben voor de mens achter de cliënt
Geen haar op haar hoofd die aan haar pensioen denkt. De Vughtse Mary-Ann van Tuyl is 63 jaar, maar werkt onverminderd enthousiast door voor haar cliënten. “Ik ben blij dat ik nog wat voor de mensen kan blijven betekenen.”
Ziel en zaligheid
Mary-Ann werkt met tussenpozen al een aantal jaar bij Omzorg. “Ik heb wat omzwervingen gemaakt, maar iedere keer kom ik weer bij mijn oude vak als verzorgende uit. Ik doe dit werk nu al zo’n 32 jaar, maar plak er rustig nog 10 jaar aan vast. Zorgen zit nu eenmaal in mijn bloed. Het is een vak dat ik met ziel en zaligheid beoefen.”
Vertrouwd gezicht
Het komt volgens Mary-Ann door dit enthousiasme dat ze met al haar cliënten een goede relatie heeft. “Ik denk dat mensen voelen dat ik mij voor de volle 100% inzet. Zo had ik met een van mijn laatste cliënten een enorme klik. Na zijn ontslag uit het ziekenhuis ben ik dezelfde avond nog bij hem thuis begonnen. Pas 2 dagen later ging ik weer weg. Mensen waarderen het als er – zeker in het begin – niet teveel wisselingen zijn. En dat geldt in het bijzonder voor terminale cliënten. Hier ligt mijn hart, de zorg en aandacht aan het bed. Ik probeer angst en onrust weg te nemen en nabijheid te bieden. En goed te luisteren naar de wensen van iemand.”
Iedere dag kijken naar behoeften
“Misschien is dat wel het allerbelangrijkste van werken in de zorg: blijven kijken en luisteren naar de behoeften van je cliënt. Iedere dag opnieuw. Of ze een praatje willen, of juist even met rust gelaten. Iets willen ondernemen, of liever thuis blijven. Of let op signalen als ze iets dwars zit. Dat zijn geen zaken waar iedereen makkelijk over praat, dus moet je scherp zijn. Het is een kwestie van oog hebben voor de mens achter de cliënt.”
Beetje streng
“Na een paar dagen heb ik meestal een goede klik met een cliënt. Maar dat wil niet zeggen dat ik alles accepteer. Bijvoorbeeld als de cliënt zich niet aan zijn dieet houdt, of zijn dagelijkse revalidatie oefeningen niet doet. Dan probeer ik hem of haar met humor en respect zo te stimuleren dat er wel gewerkt wordt aan oefeningen en dieet. Als je zolang als ik in de zorg werkt, weet je wel hoe mensen in elkaar zitten. Ik grap wel eens tegen mijn man dat ik een boek over mijn ervaringen zou moeten schrijven.”
Van betekenis zijn
“Afgelopen jaar was voor mij persoonlijk een heftig jaar. Een overlijden van een dierbare, een grote verhuizing. Nu het stof weer een beetje neerdaalt, ga ik kijken naar een cursus of training via Omzorg. Mezelf blijven uitdagen, mijn horizon verbreden; het is belangrijk om nieuwe ontwikkelingen in de zorg te blijven volgen. Het contact met mijn cliënten raakt me. Het is mooi dat ik in hun leven misschien even van betekenis heb kunnen zijn.”
Terug naar het overzicht